İnsülin enjeksiyonu

Genellikle “diyabet enjeksiyonu” olarak bilinen insülin, herkesin vücudunda bulunur. Diyabetliler yeterli insüline sahip değildir ve ek insüline ihtiyaç duyarlar, bu nedenle enjeksiyon almaları gerekir. Bir ilaç türü olmasına rağmen, uygun şekilde ve doğru miktarda enjekte edilirse, “diyabet enjeksiyonunun” yan etkisi olmadığı söylenebilir.

Tip 1 diyabetliler tamamen insülinden yoksundur, bu nedenle hayat için her gün “diyabet enjeksiyonları” enjekte etmeleri gerekir, tıpkı hayatta kalma için gerekli adımlar olan yemek ve nefes alma gibi.

Tip 2 diyabetli hastalar genellikle oral ilaçlarla başlar, ancak on yıldan fazla diyabetli hastaların neredeyse% 50'si “oral anti-diyabetik ilaç yetmezliği” gelişir. Bu hastalar en yüksek doz oral anti-diyabetik ilaçları almıştır, ancak kan şekeri kontrolü hala ideal değildir. Örneğin, diyabet kontrolü göstergesi-glikosillenmiş hemoglobin (HbA1c) yarım yıldan fazla bir süredir% 8.5'i aşar (normal insanlar% 4-6.5 olmalıdır). Oral ilacın ana fonksiyonlarından biri, pankreayı insülin salgılamak için uyarmaktır. “Oral ilaç başarısızlığı”, hastanın pankreasının insülin salgılama yeteneğinin sıfıra yaklaştığını gösterir. Dış insülin vücuda enjekte etmek, normal kan şekeri seviyelerini korumanın tek etkili yoludur. Ek olarak, hamile diyabet hastaları, cerrahi, enfeksiyon, vb. Gibi bazı acil durum durumları ve tip 2 diyabet hastaları, optimal kan şekeri kontrolünü korumak için geçici olarak insülin enjekte etmelidir.

Geçmişte, insülin domuzlardan veya ineklerden çıkarıldı, bu da insanlarda kolayca alerjik reaksiyonlara neden olabilir. Bugünün insülini yapay olarak sentezlenir ve genellikle güvenli ve güvenilirdir. İnsülin enjeksiyonu için iğne ucu, tıpkı geleneksel Çin tıbbı akupunkturunda kullanılan iğne gibi çok incedir. Cilde sokulduğunda çok fazla hissetmezsiniz. Şimdi bir tükenme kaleminin büyüklüğü olan ve taşıması kolay bir “iğne kalemi” de var, bu da enjeksiyonların sayısını ve zamanını daha esnek hale getiriyor.